เป็นถ้ำหินปูนมีลักษณะเป็นสามมิติประกอบด้วยชั้นหลายชั้นเชื่อมต่อกันด้วยหลุม ตั้งอยู่ทางเหนือของเนินมานากะทาเคะซึ่งใกล้กับริมฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเขา
สมัยก่อนเรียกว่า "อุชิคะขุชิโนะโด" หรือถ้ำซ่อนวัว ว่ากันว่าที่มีชื่อเช่นนี้ ก็เนื่องจากชาวบ้านกลัวว่าวัวที่ตัวเองเลี้ยงไว้จะถูกปล้นสะดมในช่วงสงครามและช่วงที่ความวุ่นวายทางการเมืองภายในประเทศ จึงนำวัวมาซ่อนไว้ที่นี่
ถ้ำนี้ถูกค้นพบโดยโอชิมะ มาซาอิจิ เมื่อวันที่ 15 เดือนมกราคมปีไทโชที่ 10 ที่นี่มีถ้ำแยกย่อยและหลุมเป็นจำนวนมาก เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงเชิงสามมิติ นอกจากนี้ จากทางเข้าจนถึงจุดสิ้นสุดมีระยะทางไม่เกิน 1 กิโลเมตร แต่ถ้ารวมถ้ำที่แยกย่อยออกไปด้วยก็จะมีระยะทางเกือบ 2 กิโลเมตร มีถ้ำหินย้อยและหินงอกอยู่เป็นจำนวนมาก รวมถึงสะพานหินปูนเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติที่ถือว่าเป็นของล้ำค่า
โครงสร้างของถ้ำนั้นประกอบด้วย 5 ชั้น ซึ่งแต่ละชั้นมีชื่อเรียกต่างกัน ได้แก่ ทาคามะกะฮิระ 2 ชั้น ตามด้วยโกะขุราขุ จิโกะคุ และนาระคุ โดยก่อตัวเป็นถ้ำหินย้อยที่มีความซับซ้อนเชิงสามมิติเชื่อมต่อกันแนวตั้งและแนวนอน
หินงอกและหินย้อยมีหลากชนิดหลายรูปทรง ถือเป็นอาคารที่โอ่โถงใต้ดินอย่างแท้จริง
ภายในถ้ำตรงส่วนที่เป็นถ้ำหินย้อย เป็นครั้งแรกที่มีการนำ MAG-ceiver (ชุดอุปกรณ์บรรยายแบบพกพา)มาใช้ในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งจะทำให้คุณได้เพลิดเพลินไปคำแนะนำและคำบรรยายอย่างครบถ้วยโดยใช้ "เสียง เสียงบรรยาย และเสียงดนตรี"